In deze voorstelling over poppenspel gebruikt Koos Wieman veel poppenspeltechnieken.
Een voorstelling die past als een handschoen.
Koos begint met een simpele handschoen en eindigt tenslotte met het ingewikkelde marionettenspel.(Poppen aan touwtjes) Koos is als het ware de conferencier die het publiek een blik achter de schermen gunt. Ook al wordt de illusie zogenaamd verbroken, toch werkt deze meteen weer als de poppen zich met het verloop van de voorstelling gaan bemoeien. Zo worden ze lastige maar leuke tegenspelers. Gelukkig kan het publiek helpen.
En omdat de voorstelling vanaf de beginjaren met Poppentheater Jacobus Wieman meegroeit kunnen er heel veel thema’s in verwerkt worden. Van het thema illusie tot afscheid van een klas, een leerkracht en veel en veel meer. Het gaat met z’n tijd mee.
